Μέχρι σήμερα είχαμε μάθει για ό,τι στραβό, κυρίως, συμβαίνει στην πόλη, να ρίχνουμε κι ένα ανάθεμα στη Δημοτική Αρχή. Βέβαια, αυτή "διαφεντεύει" το Δήμο, αυτή έχει και τη μεγαλύτερη ευθύνη. Υπάρχουν, όμως, και πρωτοβουλίες που μπορούν να αναπτύξουν διάφοροι σύλλογοι, με τη συνδρομή, αν τη ζητήσουν και της Δημοτικής Αρχής.
Παρακάτω επιχειρούμε να συγκρίνουμε τις δραστηριότητες του Συλλόγου Επαγγελματιών Καταστημάτων Υγειονομικού Ενδιαφέροντος Καλαμάτας με αυτόν της Τήνου, στον τομέα της προώθησης της περιοχής μας ως γαστρονομικού προορισμού. Μετρώντας το αποτέλεσμα, βλέπουμε να υστερούμε, αν υπολογίσουμε το…θόρυβο που γίνεται πανελλαδικά για το γαστρονομικό συνέδριο Tinos Food Paths.
Οι επιχειρηματίες του νησιού διοργανώνουν κάθε χρόνο ένα πρόγραμμα διάρκειας μιας εβδομάδας αναβαθμίζοντας τις σχέσεις των επαγγελματιών μεταξύ τους αλλά και των επαγγελματιών και των παραγωγών του πρωτογενούς τομέα.
Τα μέλη του Συλλόγου, νέοι επιχειρηματίες, οινοποιοί, αλλαντοποιοί, τυροκόμοι, εστιάτορες, ταβέρνες, έμπειροι και ερασιτέχνες σεφ και μάγειρες, νοικοκυρές και κάμποσοι εθελοντές, με κεντρική ιδέα ότι το φαγητό είναι ένας από τους βασικότερους και ομορφότερους τρόπους γνωριμίας ενός τόπου, δημιουργούν ένα πολύ ενδιαφέρον πρόγραμμα εκδηλώσεων και δράσεων το οποίο και παρακολούθησαν πλήθος δημοσιογράφων και καλεσμένων.
Ενδεικτικά αναφέρονται κάποιες από τις εκδηλώσεις-σεμινάρια: Μαγειρικές εκδηλώσεις με προϊόντα της Τήνου. Σεμινάρια, γευσιγνωσίες ελαιόλαδου. Παρουσίαση της Τηνιακής παράδοσης σε σχέση με τις τάσεις και την αισθητική της ευρωπαϊκής γαστρονομίας. Παραδοσιακή γεωργία και κτηνοτροφία και σύγχρονα αγροκτηνοτροφικά μοντέλα. Το παιδί και η γαστρονομία.
Φέτος, μάλιστα, διοργάνωσαν και το πρώτο “AEGEAN COCKTAILS & SPIRITS WORKSHOP”. Δεκαπέντε κορυφαίοι bartenders δοκίμασαν και έφτιαξαν cocktails με τοπικά αποστάγματα και προϊόντα, πειραματίστηκαν, συζήτησαν και συντάσσουν το μανιφέστο του “AEGEAN COCKTAILS & SPIRITS”.
Όλη η Τήνος ήταν για μια εβδομάδα στο πόδι. Άνθρωποι της γαστρονομίας και «λαϊκοί», μάγειροι, μαγαζάτορες, καλλιεργητές, κτηνοτρόφοι, ζαχαροπλάστες, νοικοκυρές και εθελοντές, πολλοί εθελοντές, συστρατεύτηκαν, συσχεδίασαν και στρώθηκαν στη δουλειά. Όλο το χρόνο δούλευαν. Και παρουσίασαν πριν από μερικές εβδομάδες το τρίτο Tinos Food Paths, τυπικά ένα φεστιβάλ τοπικών γεύσεων, ουσιαστικά ένα καλοσχεδιασμένο σαφάρι γαστρονομικών θησαυρών, των δικών τους θησαυρών, μια άσκηση μνήμης της αιγαιακής ζωής, μια νόστιμη περιπέτεια, μια συγκινητική γιορτή. Λεφτά δεν πήραν από κρατικούς φορείς, να εξηγούμαστε.
Για μία εβδομάδα έδειχναν το νησί τους στους επισκέπτες. Τους ανεβοκατέβασαν σε ραχούλες, λαγκάδια, σε απάτητες παραλίες. Άκουσαν για λίγο να χτυπά η καρδιά του νησιού. Άνοιξαν κατώγια για να δείξουν, στον παραδοσιακό χώρο φύλαξής του, το εκλεκτό αλλαντικό τους, τη λούζα. Άνοιξαν τα σπίτια τους και κέρασαν σπιτικές λεμονάδες, δίπλες με ντόπιο μέλι, αμυγδαλωτά και παστέλια στρωμένα σε λεμονόφυλλα. Καφέ ελληνικό και τσίπουρο. Άνοιξαν τα κελάρια τους για να γευτεί ο κόσμος τα τυριά τους. Άνοιξαν τα κρασιά τους.
Έστησαν τελετουργικά δείπνα με τοπικά εδέσματα. Ψωμί αλειμμένο με γλίνα, μοσχάρι βραστό με λαδόξιδο, αγκιναροκεφτέδες, αγκιναρόπιτες, μαραθόπιτες, ντολμαδάκια, χταπόδια, παστά και μαρινάτα ψάρια, ρεβίθια στο σταμνί με μαρούλια και μάραθα, αλμυρές πίτες, γλυκές τυρόπιτες, φρουτόπιτες. Οι αγκινάρες μαγειρεύονται ποικιλοτρόπως, πολλά τα εστιατόρια που τις κάνουν κονσέρβες, για να έχουν ολοχρονίς. Και το πιο σημαντικό, που μου είπαν αρκετοί από τη διοργάνωση: ήρθαν σε συνεννόηση οι ντόπιοι, βρήκαν κοινό τόπο, άκουσαν ο ένας τον άλλο.
Έτσι λοιπόν, απλά και όμορφα, με αγάπη για τον τόπο και χωρίς καμία κρατική βοήθεια, μια μεγάλη ομάδα εθελοντών, ανθρώπων που ασχολούνται με την εστίαση, μια ομάδα κατ’ ουσίαν ανταγωνιστών που μόνιασαν αξιοθαύμαστα για έναν κοινό σκοπό, δημιούργησαν το Tinos Food Paths, καθιστώντας σαφή την γαστρονομική ταυτότητα του νησιού και ξεκάθαρο πως ο τόπος δικαιούται με το παραπάνω τον χαρακτηρισμό “Γαστρονομικός Προορισμός”. Ας παραδειγματιστούμε λοιπόν όλοι μας από άκρη σε άκρη της Ελλάδος και ας φωνάξουμε: “ΚΑΝΤΟ ΟΠΩΣ Η ΤΗΝΟΣ».
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
Παρακάτω επιχειρούμε να συγκρίνουμε τις δραστηριότητες του Συλλόγου Επαγγελματιών Καταστημάτων Υγειονομικού Ενδιαφέροντος Καλαμάτας με αυτόν της Τήνου, στον τομέα της προώθησης της περιοχής μας ως γαστρονομικού προορισμού. Μετρώντας το αποτέλεσμα, βλέπουμε να υστερούμε, αν υπολογίσουμε το…θόρυβο που γίνεται πανελλαδικά για το γαστρονομικό συνέδριο Tinos Food Paths.
Οι επιχειρηματίες του νησιού διοργανώνουν κάθε χρόνο ένα πρόγραμμα διάρκειας μιας εβδομάδας αναβαθμίζοντας τις σχέσεις των επαγγελματιών μεταξύ τους αλλά και των επαγγελματιών και των παραγωγών του πρωτογενούς τομέα.
Τα μέλη του Συλλόγου, νέοι επιχειρηματίες, οινοποιοί, αλλαντοποιοί, τυροκόμοι, εστιάτορες, ταβέρνες, έμπειροι και ερασιτέχνες σεφ και μάγειρες, νοικοκυρές και κάμποσοι εθελοντές, με κεντρική ιδέα ότι το φαγητό είναι ένας από τους βασικότερους και ομορφότερους τρόπους γνωριμίας ενός τόπου, δημιουργούν ένα πολύ ενδιαφέρον πρόγραμμα εκδηλώσεων και δράσεων το οποίο και παρακολούθησαν πλήθος δημοσιογράφων και καλεσμένων.
Ενδεικτικά αναφέρονται κάποιες από τις εκδηλώσεις-σεμινάρια: Μαγειρικές εκδηλώσεις με προϊόντα της Τήνου. Σεμινάρια, γευσιγνωσίες ελαιόλαδου. Παρουσίαση της Τηνιακής παράδοσης σε σχέση με τις τάσεις και την αισθητική της ευρωπαϊκής γαστρονομίας. Παραδοσιακή γεωργία και κτηνοτροφία και σύγχρονα αγροκτηνοτροφικά μοντέλα. Το παιδί και η γαστρονομία.
Φέτος, μάλιστα, διοργάνωσαν και το πρώτο “AEGEAN COCKTAILS & SPIRITS WORKSHOP”. Δεκαπέντε κορυφαίοι bartenders δοκίμασαν και έφτιαξαν cocktails με τοπικά αποστάγματα και προϊόντα, πειραματίστηκαν, συζήτησαν και συντάσσουν το μανιφέστο του “AEGEAN COCKTAILS & SPIRITS”.
Όλη η Τήνος ήταν για μια εβδομάδα στο πόδι. Άνθρωποι της γαστρονομίας και «λαϊκοί», μάγειροι, μαγαζάτορες, καλλιεργητές, κτηνοτρόφοι, ζαχαροπλάστες, νοικοκυρές και εθελοντές, πολλοί εθελοντές, συστρατεύτηκαν, συσχεδίασαν και στρώθηκαν στη δουλειά. Όλο το χρόνο δούλευαν. Και παρουσίασαν πριν από μερικές εβδομάδες το τρίτο Tinos Food Paths, τυπικά ένα φεστιβάλ τοπικών γεύσεων, ουσιαστικά ένα καλοσχεδιασμένο σαφάρι γαστρονομικών θησαυρών, των δικών τους θησαυρών, μια άσκηση μνήμης της αιγαιακής ζωής, μια νόστιμη περιπέτεια, μια συγκινητική γιορτή. Λεφτά δεν πήραν από κρατικούς φορείς, να εξηγούμαστε.
Για μία εβδομάδα έδειχναν το νησί τους στους επισκέπτες. Τους ανεβοκατέβασαν σε ραχούλες, λαγκάδια, σε απάτητες παραλίες. Άκουσαν για λίγο να χτυπά η καρδιά του νησιού. Άνοιξαν κατώγια για να δείξουν, στον παραδοσιακό χώρο φύλαξής του, το εκλεκτό αλλαντικό τους, τη λούζα. Άνοιξαν τα σπίτια τους και κέρασαν σπιτικές λεμονάδες, δίπλες με ντόπιο μέλι, αμυγδαλωτά και παστέλια στρωμένα σε λεμονόφυλλα. Καφέ ελληνικό και τσίπουρο. Άνοιξαν τα κελάρια τους για να γευτεί ο κόσμος τα τυριά τους. Άνοιξαν τα κρασιά τους.
Έστησαν τελετουργικά δείπνα με τοπικά εδέσματα. Ψωμί αλειμμένο με γλίνα, μοσχάρι βραστό με λαδόξιδο, αγκιναροκεφτέδες, αγκιναρόπιτες, μαραθόπιτες, ντολμαδάκια, χταπόδια, παστά και μαρινάτα ψάρια, ρεβίθια στο σταμνί με μαρούλια και μάραθα, αλμυρές πίτες, γλυκές τυρόπιτες, φρουτόπιτες. Οι αγκινάρες μαγειρεύονται ποικιλοτρόπως, πολλά τα εστιατόρια που τις κάνουν κονσέρβες, για να έχουν ολοχρονίς. Και το πιο σημαντικό, που μου είπαν αρκετοί από τη διοργάνωση: ήρθαν σε συνεννόηση οι ντόπιοι, βρήκαν κοινό τόπο, άκουσαν ο ένας τον άλλο.
Έτσι λοιπόν, απλά και όμορφα, με αγάπη για τον τόπο και χωρίς καμία κρατική βοήθεια, μια μεγάλη ομάδα εθελοντών, ανθρώπων που ασχολούνται με την εστίαση, μια ομάδα κατ’ ουσίαν ανταγωνιστών που μόνιασαν αξιοθαύμαστα για έναν κοινό σκοπό, δημιούργησαν το Tinos Food Paths, καθιστώντας σαφή την γαστρονομική ταυτότητα του νησιού και ξεκάθαρο πως ο τόπος δικαιούται με το παραπάνω τον χαρακτηρισμό “Γαστρονομικός Προορισμός”. Ας παραδειγματιστούμε λοιπόν όλοι μας από άκρη σε άκρη της Ελλάδος και ας φωνάξουμε: “ΚΑΝΤΟ ΟΠΩΣ Η ΤΗΝΟΣ».
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
