Σήμερα θα μιλήσουμε για “το νησί της καρδιάς μας” την Τήνο, έτσι όπως μας το έμαθαν οι φίλοι και όπως το ζήσαμε ένα εξαήμερο στις φετινές μας διακοπές. Αλλά και μια μικρή άποψη που είχαμε από την περυσινή μας ξενάγηση κατά τη διάρκεια των αγώνων δρόμου που γίνονται κάθε Ιούνιο εκεί.
Θα αναφερθώ υπό μορφή ημερολογίου, μόνο σε όσα εμείς επισκεφθήκαμε, γευτήκαμε και φωτογραφίσαμε στις δυο επισκέψεις μας. Πάντα υπάρχουν και άλλες πολλές επιλογές, αλλά για να μπορέσει κανείς να τα δει όλα και να έχει προσωπική άποψη, θέλει περισσότερο χρόνο. Ελπίζω όμως να υπάρξει και άλλη επίσκεψη, έτσι ώστε να δούμε και να γευτούμε περισσότερα.
Πρώτη μέρα: παίρνουμε το καράβι από Ραφήνα, κουνάει λίγο και από το δυνατό μελτέμι δύσκολα προσεγγίζει την Άνδρο. Καθυστερεί αλλά τελικά το μεσημέρι είμαστε στο νησί.
Πρώτη επίσκεψη ανιχνευτική στην αγορά του λιμανιού!!
Στη συνέχεια φτάνουμε στο κατάλυμα που έχουμε επιλέξει, στον Άγιο Ιωάννη, το Porto Vidali, με όμορφα δωμάτια, ησυχία και υπέροχη θέα απέναντί μας: η Δήλος και η Ρήνεια μπροστά, αριστερά μας η Μύκονος.
Μια πρώτη επίσκεψη στην κοντινή ακτή το Λαούτη ή Σκυλαντάρ, αρκετό αεράκι δροσερή θάλασσα αλλά εγώ, τολμηρή, κολυμπάω!!
Το πρώτο βράδυ πάμε για φαγητό στο “Ήταν ένα μικρό καράβι”, του αγαπητού φίλου Αντώνη Ψάλτη. Δοκιμασμένα τα πιάτα του και από την προηγούμενη επίσκεψη μας στο νησί, άριστη περιποίηση και κέρασμα το καταπληκτικό ρυζόγαλο με καφέ.
Είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε και δυο κρασιά από τα τοπικά οινοποιεία, ήθελα να τα επισκεφτώ, αλλά λόγω του τρύγου εκείνες τις ημέρες δεν υπήρχε χρόνος στους οινοποιούς να δεχτούν επισκέψεις.
Στο μεταξύ ο κόσμος είναι πολύ μικρός και στο διπλανό ξενοδοχείο έμενε η αγαπημένη μου φίλη Δέσποινα με τον σύντροφο της, τέτοια σύμπτωση!! Οπότε μετά το δικό μας γεύμα μια επίσκεψη στο “Μύρτιλο” για γλυκό έκλεισε ευχάριστα τη βραδιά μας.
Δεύτερη μέρα: το πρόγραμμα έλεγε προορισμός για μπάνιο στα Υστέρνια. Ήσυχο μέρος με πεντακάθαρα νερά, η θάλασσα έχει ηρεμήσει, απέναντι η θέα της Σύρου και στα βράχια κρίταμο. Τα τυχερά μιας foodblogger!!
Μετά το μπάνιο μας κατευθυνόμαστε στο χωριό Υστέρνια και την ομώνυμη ταβέρνα όπου η Άννα με το Νίκο μας περιποιήθηκαν με σπιτικές γεύσεις.
Επιστροφή στη βάση μας και το βράδυ κουβεντούλα, πρόχειρα μεζεδάκια με τοπικά προϊόντα και κρασάκι παρέα με τη Δέσποινα και το Μύρωνα στη βεράντα μας.
Στη βεράντα μας απολαμβάναμε όλα τα πρωινά μας με παρέα άλλοτε τα περιστέρια και μικρά πουλάκια ή το πρωινό λάλημα του κόκορα, ο οποίος ξυπνούσε πολύ πρωί!!
Τρίτη μέρα και προορισμός το χωριό Πύργος προκειμένου να επισκεφτούμε το Μουσείο Τηνείων καλλιτεχνών και το σπίτι του Γιαννούλη Χαλεπά. Μην παραλείψετε αυτή την επίσκεψη, ξεναγηθείτε στους χώρους και ακούστε την συγκλονιστική ιστορία της ζωής του Γιαννούλη Χαλεπά.
Στο ίδιο χωριό υπάρχει και το Μουσείο Μαρμαροτεχνίας, το οποίο είχαμε επισκεφτεί στην προηγούμενη επίσκεψη μας στο νησί.
Αξίζει μια βόλτα στο χωριό, στην πλατεία του θα βρείτε όμορφα μέρη να πιείτε τον καφέ σας ή να φάτε το γλυκό σας. Στην προηγούμενη επίσκεψη είχαμε καθίσει στον Πλάτανο, ένα νέο μαγαζί με αρκετές επιλογές για πρωινό, γλυκά και κρύα πιάτα.
Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε στον Πάνορμο για μπάνιο και φαγητό. Η έκπληξη μόλις φτάσαμε ήταν ένας υγροβιότοπος με πάπιες, δίπλα ακριβώς στη θάλασσα.
Για φαγητό προτιμήσαμε τη “Μαρίνα” δίπλα στο κύμα. Από πληροφορίες εξίσου καλή επιλογή είναι και ο Μαΐστρος με δικιά του βάρκα που βγάζει φρέσκα ψάρια.
Κάποιος εν τω μεταξύ είπε με μήνυμα να πάτε Ισμαήλ στο Μαρλά, και επειδή τη γνώμη του τη σεβόμαστε πήγαμε, αψηφώντας την μεσημεριανή ζέστη και το χωματόδρομο που οδηγεί εκεί.
Συναντήσαμε λοιπόν ένα εγκαταλειμένο και ερειπωμένο χωριό μια άλλης εποχής, δυστυχώς, κατά την δική μας άποψη, αφημένο στο διάβα των αιγοπροβάτων, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Το βράδυ μαζί με την φίλη και foodblogger Εμμανουέλα κατευθυνόμαστε στο χωριό Κάμπος όπου γίνεται το φεστιβάλ μελιού. Να σας πω την αλήθεια κάτι άλλο περίμενα. Αφού δοκιμάσαμε λίγα από τα κεράσματα αποχωρήσαμε για ένα γλυκό – παγωτό και σπιτική λεμονάδα στη χώρα στα “Νούφαρα”.
Τέταρτη μέρα: ξημερώνει Κυριακή και ο καλός μου θα ανέβει στο κάστρο του Εξωμβούργου για επικοινωνίες με τους φίλους του. Τον πάω μέχρι τους πρόποδες κι εγώ κατευθύνομαι στη χώρα όπου συναντώ την Νικολέτα Φωσκόλου, την υπέροχη μαγείρισσα, που ασχολείται εδώ και πάρα πολλά χρόνια με την καταγραφή των παραδοσιακών συνταγών όλων των Κυκλάδων. Έχουν εκδοθεί ήδη δυο βιβλία της, που πλέον είναι στην κατοχή μου, δώρο από την ίδια.
Μαζί με τον σύζυγό της και συμπαραστάτη της στο έργο της κατευθυνόμαστε στον Άγιο Φωκά στο εστιατόριο “Μαραθιάς” για καφέ και συνάντηση με αγαπημένη φίλη που εργάζεται εκεί.
Στο Μαραθιά θα ήθελα να ξαναπάω για τα υπέροχα πρωινά του αλλά και τα γεύματα. Δυστυχώς δεν το κατόρθωσα, όπως και δεν έχω δική μου φωτογραφία από το χώρο.
Επιστροφή στο κάστρο ανάβαση σε αυτό και μετά κατεύθυνση προς την παραλία Κολυμπήθρες ή αλλιώς Μικρή και Μεγάλη Άμμος. Η μεγαλύτερη από αυτές είναι η αγαπημένη του βοριά ενώ η μικρότερη είναι απάνεμη και οργανωμένη με ξαπλώστρες ομπρέλες και ταβέρνες.
Απόγευμα πλέον και έχουμε πεινάσει, ο δρόμος μας βγάζει στο “Καφενείο της Ελένης” και ήρθε η ώρα να δοκιμάσουμε την τοπική φουρτάλια ή φρουτάλια (δεν ξέρω πιο είναι το σωστό το βρίσκω και με τις δυο ονομασίες) με ένα εξαιρετικό λουκάνικο μάραθου.
Πέμπτη μέρα: το πρόγραμμα μας ξεκινάει με προορισμό το σπίτι της Νικολέτας, πρόσκληση για καφέ και όχι μόνο, όπως αποδείχτηκε, αλλά και μια μικρή ξενάγηση στο σπίτι και το περιβόλι της.
Συνεχίζουμε για το χωριό Λουτρά, όπου βρίσκεται το παλιό κτίριο των Ουρσουλίνων μοναχών με πληθώρα εκπαιδευτικού, εκκλησιαστικού και πολιτιστικού υλικού. Αυτή την επίσκεψη δεν πρέπει να τη χάσει κανείς επισκέπτης.
Δίπλα ακριβώς υπάρχει το Μουσείο των Ιησουϊτών με σημαντικά εκθέματα εκκλησιαστικά κειμήλια, οικιακά σκεύη, λιοτρίβι, πατητήρι, αποστακτήρα για το ρακί, αγροτικά εργαλεία και εργαλεία παραδοσιακών επαγγελμάτων, μαρμάρινα γλυπτά της αρχαιότητας και της Ενετοκρατίας, συλλογή μηχανών προβολής κ.ά., όπως και πλούσια βιβλιοθήκη.
Επόμενος σταθμός το χωριό Βωλάξ,τόπος που θυμίζει απόκοσμο σεληνιακό τοπίο. Οι γιγάντιοι βώλοι στην απέραντη έκταση που περιβάλλει το χωριό Βωλάξ συνιστούν μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο.
Στα σοκάκια του χωριού θα συναντήσει ο επισκέπτης πόρτες και τοίχους με γραμμένα ποιήματα Ελλήνων ποιητών, μικρό μουσείο και το θέατρο, το οποίο είναι και η αφετηρία του Ημιμαραθωνίου Τήνου.
Εδώ υπάρχουν οι τελευταίοι καλαθοπλέκτες του νησιού.
Στη συνέχεια κατευθυνόμαστε στο Τυροκομείο της κας Ρουγγέρη, όπου οι μυρωδιές των τυριών που παλαιώνονται είναι μεθυστικές. Δοκιμή με φρέσκο ψωμί και σταφύλι και αγορά μαλαθούνι και καρίκι.
Και αφού έγιναν όλες οι επισκέψεις, αγορές και φωτογραφίσεις η κατεύθυνση για μπάνιο σήμερα είναι η παραλία της Λιβάδας, με λίγο δύσκολη για την ώρα πρόσβαση, μιας κι ένα μέρος του δρόμου είναι χωμάτινο, αλλά αξίζει την επίσκεψη. Μια άγρια ομορφιά με υπέροχη θάλασσα μας περιμένει. Δεύτερος υγροβιότοπος με ψάρια αυτή τη φορά.
Επιστροφή για φαγητό με κατεύθυνση τη Μυρσίνη και το Παντοπωλείο της Τερέζας. Γραφικό μαγαζάκι με ένα μικρό κήπο γεμάτο λουλούδια (η αδυναμία μου) και την υπέροχη Τερέζα να μαγειρεύει με τοπικά προϊόντα, χωρίς κατάλογο αλλά όλα γραμμένα σε τετράδιο μπλε σχολείου κι ο καθένας σημειώνει αυτό που θέλει με το μολύβι.
Πολύ γεμάτη η μέρα το βράδυ έχει ξεκούραση.
Έκτη μέρα: ο προορισμός μας είναι η παραλία της Λυχναφτιάς, διαλέγουμε το δύσκολο δρόμο με το χώμα για να πάμε. Ένα άλλο τοπίο με βράχια και αρμυρίκια και υπέροχη θάλασσα μας περιμένει.
Επιστροφή για φαγητό στο χωριό Κτικάδο και στο Παντοπωλείο – Μεζεδοπωλείο “Το Αγνάντι”. Το εσωτερικό του θυμίζει παλιό παντοπωλείο και στα λίγα τραπέζια της αυλής μπορεί ο επισκέπτης να απολαύσει τοπικές γεύσεις. Πρώτη φορά έφαγα τόσο καλά μελωμένους γίγαντες και αφράτα κεφτεδάκια.
Στο μεταξύ εκείνο το βράδυ έχει πανσέληνο και αποφασίζουμε να πάμε στα Υστέρνια, στην Έξω Μεριά για ένα γλυκό με θέα στο Αιγαίο και φωτογράφιση. Βέβαια η αλλαγή του καιρού δεν μας επέτρεψε το ποθούμενο ως προς το κομμάτι της φωτογραφίας, τα υπόλοιπα όμως ήταν τέλεια.
Επιστροφή στη βάση μας και φωτογράφιση της θάλασσας με θέα τη Μύκονο και με το φεγγάρι να την ασημώνει.
Έβδομη μέρα και τελευταία στο νησί.
Πρωινή επίσκεψη στη χώρα, προσκύνημα στην Παναγιά, βόλτα στην αγορά του λιμανιού για τα τελευταία ψώνια παρέα με τον διάσημο πελεκάνο και τους γλάρους.
Στη συνέχεια το τελευταίο μπάνιο πάλι στην παραλία του Λαούτη και αποχώρηση για τη Χώρα.
Προορισμός το Ίδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού και επίσκεψη στην έκθεση του καλλιτέχνη Γιάννη Μανιατάκου.
Ένα χαρακτηριστικό της τέχνης του ήταν ότι ζωγράφιζε κάτω από την επιφάνεια του νερού.
Το 1971 πηγαίνει στην Τήνο ως διευθυντής του Προπαρασκευαστικού και Επαγγελματικού Σχολείου Τεχνών Πανόρμου Τήνου. Αγάπησε τον τόπο και έμεινε εκεί μέχρι το τέλος της ζωής του
Και εδώ κλείνουν οι διακοπές με ένα υπέροχο γεύμα φιλοξενίας στο “Μεταξύ μας “ με την κυρία Μαριγώ Τατσιώνα να μας περιποιείται προσφέροντας μας υπέροχα πιάτα από την κουζίνα τους, που επιμελείται η ίδια με το σύζυγο της Ευριπίδη και τον γιο τους Δημήτρη. Δεν θα μπορούσε να κλείσει καλύτερα το ταξίδι μας.
Δε θα πρέπει να παραλείψω την τοπική μπύρα ‘Νήσος” την οποία τιμήσαμε σχεδόν σε όλα τα γεύματα μας.
Το καράβι της επιστροφής φάνηκε στο λιμάνι και όλα τελειώνουν εδώ για το κομμάτι Τήνος, με την ελπίδα ότι θα μας δοθεί η ευκαιρία να πάμε ξανά για εκείνα που δεν προλάβαμε και είναι πολλά!!
ΥΓ1: Για τον επισκέπτη της μιας ημέρας προτείνω, εκτός από το προσκύνημα στην Παναγιά, να περπατήσει την πόλη, όλο και κάτι θα δει. Εκτός αυτών των εστιατορίων που ανέφερα, υπάρχουν ακόμη στη χώρα το Κουτούκι της Ελένης και η Άγκυρα, στα οποία φάγαμε πέρσι.
Για τις αγορές σας από το νησί προτιμήστε τα υπέροχα τοπικά τυριά: γραβιέρα, βολάκι, μαλαθούνι και κοπανιστή, επίσης την τοπική λούζα και το χοιρομέρι, τα λουκάνικα, την τοπική κάπαρη και το μέλι, τις υπέροχες τοπικές άγριες αγκινάρες στο βάζο και τις λιαστές ντομάτες. Επίσης σε πολλά καταστήματα πωλούνται τα ξακουστά λυχναράκια με τηνιακό τυράκι, αμυγδαλωτά παστέλια και άλλα γλυκά.
ΥΓ2: Αν μείνετε περισσότερες μέρες στο νησί προσπαθήστε να επισκεφτείτε όσο πιο πολλά μέρη μπορείτε και μη διστάσετε να σταματήσετε “ασφαλώς” στις διαδρομές σας φωτογραφίζοντας τοπία και κτίρια.
ΥΓ3: Ευχαριστούμε από καρδιάς τον φίλο μας Ευριπίδη Αποστολίδη, τον καλύτερο πρεσβευτή της Τήνου, για τις πολύτιμες πληροφορίες του, αν και δεν τα προλάβαμε όλα όσα πρότεινε.
Επίσης ευχαριστούμε τον Σπύρο Δημόπουλο και το Γιάννη Καρβέλα για τις δικές τους προτάσεις και όλους τους εκεί φίλους για την φιλοξενία τους και τη βοήθεια τους.
ΥΓ4: Για να γραφτεί αυτό το άρθρο, πέραν των εμπειριών, αντλήθηκαν στοιχεία από το βιβλίο “Του ανέμου και της αρμύρας” και από τα δύο τεύχη του περιοδικού “ΤΑΜΑ” Οι φωτογραφίες είναι ερασιτεχνικές λήψεις δικές μας χωρίς επεξεργασία. Σε λίγο καιρό θα ανεβάσω περισσότερες φωτογραφίες στη σελίδα μου στο Flickr.
Μπορείτε να διαβάσετε επίσης το αφιέρωμα με τη ματιά της φίλης Εμμανουέλλας Κόκκαλη στο eatingaround.gr
